Yeni yıla sayılı günler kaldı. Her bitiş bir vedadır. Geride bıraktığımız her yıl acısıyla, tatlısıyla bir sayfayı, bir dönemi kapatmak demektir. İçinde hangi duyguyu ve yaşanmışlıkları barındırırsa barındırsın bazı şeyleri geride bırakmak beni hep hüzünlendirir. Çünkü yaşadıklarımızın içinde “biz” varızdır. Tercihlerimiz, hatalarımız, kararlarımız… Bizi biz yapan unsurlar.
Hayatlarımızın bazı dönemlerinde öyle şeyler yaşarız ki saatler, günler, haftalar bir an önce geçsin ve bitsin isteriz. Tıpkı 2020’nin bitmesini istediğimiz gibi.
Bilindik ve olumsuz cümleler kurmayacağım 2020’ye dair. Bir sınav vermemiz gerekiyormuş insanoğlu olarak ve halen vermeye devam ediyoruz. Bu süreçte farkındalığımızı arttırabildiysek, bireysel olarak kendimizi sorgulamayı başarabildiysek ne mutlu bize. İşte o zaman diyebiliriz ki tüm acıların, ölümlerin depremlerin arasında bile olsa 2020 bizlere yine iyi bir şeyler katabilmiş. İnsanın insana gerekliliğini kavrayabildiysek eğer, maneviyatın güzelliğine erebildiysek, toplumsal huzurun önce bireyden başladığını, her birimizin bir başkasına sorumlu olması gerektiğini ve tek başına mutluluğun bir işe yaramayacağını anlatabildiyse eğer bize o bitsin dediğimiz 2020 ona yine teşekkür edelim ve güle güle uğurlayalım.
Ciğerlerimize nefes çekebiliyorsak, her gecenin sonunda gün ışıyorsa hep ümit vardır. Şimdi yeni ümitlerle kollarımızı açtık 2021’e. Yıllara, belki de hayata çok anlam yüklememek gerekir. Kötü olan aslında hayat değildir. Hayat olduğu gibi gelir. Aslolan bizim ona nasıl baktığımızdır.
2020 bize çok şey öğretti dedik. Kendimizce hepimiz payımıza düşeni aldıysak şimdi sıra bizde. 2021’in öğretmeni biz olacağız bu sene. Artık hayatın büyük beklentilerden oluşmadığını ve her zaman bizim istediğimiz gibi gelmediğini gördük. Zaten yaşamı da biraz yaşanılır kılan beklenmedik sürprizler değil mi?
2021’e büyük anlamlar yüklemeyeceğiz ki hayal kırıklığına uğramayalım. Sonuçta bu yıl da sihirli bir değnek değmeyecek, her şey mükemmel olmayacak. O sihri biz bulacağız. Her şeyi güzelleştiren veya çirkinleştiren biz insanlarız. Öğrenmemiz gereken ders de buydu. Neler öğretmişti bize 2020? Sağlık olmadan paranın önemi olmadığını, gözümüzle görmediğimiz bir virüs karşısında çaresiz kalan insanoğlunun şu saatten sonra artık kibrinin ne boş olduğunu, özgürlüğün olmadığı gökyüzünün mavi görünmediğini, insansız, dostsuz, arkadaşsız tek başına yaşanmayacağını, her şeyin önünde tuttuğumuz telefonların, teknolojinin gerekli olduğunu fakat öte yandan bizi yalnızlaştırdığını ve ailenin yerine hiç bir şeyi koyamadığımızı gördük mü gördük…
Tüm bunları unutmuştuk; 2020’nin öğretisi bu oldu. Şimdi 2021 öğrendiklerimizi uygulama zamanı… Haydi; hayırla, sağlıkla, güzelliklerle gel yeni yıl biz hazırız!!!
Veda edeceğimiz yıla bir dip not:
2020’nin büyük kahramanları doktorlarımız, hemşirelerimiz, hasta bakıcılarımız, tüm sağlık çalışanlarımız. Adınızı bu yıla altın harflerle yazdırdınız. Ve her depremde olduğu gibi maalesef bu yıl da bitmeden yaşadığımız İzmir depreminde canlarını dişlerine takan, gözyaşlarıyla enkaz başında var güçleriyle çalışan; Ayda bebek, Elif bebek ve daha birçok canı yaşama bağlayan tüm arama ve kurtarma ekibi çalışanlarını da unutmamak gerekir. Büyük kahramanlar hep var olun; sevgi şükran ve minnetle yeni yılınızı kutlarım…
